Sinds de 9ste mei zit David Lamarthée in de gevangenis in Uruguay. Hij wordt ervan beschuldigd de taxi van een chauffeur (stakingsbreker) te hebben aangevallen op de laatste één mei betoging in Montevideo. Een gevangenisstraf tussen de 3 maanden en drie jaren hangt hem boven het hoofd. David is zelf arbeider bij het taxibedrijf, anarchist, actief in verschillende collectieven en eveneens lid van de anarchistisch geïnspireerde vakbond SUATT.

Ondertussen is er een solidaire asamblea gevormd om te agiteren voor de vrijheid van David. Hierin zitten zowel autonome anarchisten en anti-autoritairen als syndicalisten in. Over heel Montevideo worden ondertussen pamfletten en affiches verdeeld, in volkse wijken zijn muurschilderingen verschenen en enkele dagen geleden liepen honderden mensen mee in een betoging voor de vrijheid van David. Momenteel is het belangrijk dat er concrete ondersteuning komt voor David. Binnenkort wordt in Gent een benefiet georganiseerd. Andere bijdragen zijn meer dan welkom. Ook is er opgeroepen tot solidariteit en er wordt gevraagd onderstaande informatie te verspreiden.

In de vroege ochtend van de 9ste mei, werden twee kameraden aangehouden, één van hen op zijn werk, de andere bij hem thuis. Ze werden overgebracht naar het Departement Speciale Operaties en naar de rechtbank, om verklaringen af te leggen. Eén van hen werd vrijgelaten, terwijl David werd opgesloten en beschuldigd van de aanval op een taxi die rondreed op de eerste mei. De strafmaat zou tussen de drie maanden en drie jaren gevangenis liggen. Volgens de rechter zou de uitspraak volgen binnen de tien dagen. De aanklacht luidt “privaat geweld en materiële beschadiging aan voertuigen”.

Maar wat de staat bestraft is niet enkel de actie zelf; niet enkel de aanval op de klikspanen van de bazen wordt hier veroordeeld. Wat bestraft wordt is het niet rustig en zwijgzaam blijven, de weigering het hoofd buigen of de andere kant opkijken, het niet passief blijven in deze wereld van uitbuiting.

Tegelijkertijd fungeert het als een lesje voor iedereen die weigert de levensvoorwaarden die de machtigen en de uitbuiters ons hebben opgelegd te aanvaarden. Het fungeert als een lesje voor ons, die pretenderen te breken met deze manier van leven. Wat ze willen is angst creëren.

David is een anarchistische kameraad die al meer dan 15 jaar tussen ons strijdt, vanaf het oude anarcho-punk verzet in zijn tienerjaren, tot de gelederen van het Sindicato Unico del Automovil con Taximetros y Telefonistas (SUATT, Enig Syndicaat voor Taxi en Telefoon) en verschillende anarchistische collectieven.

Het SUATT, vroeger SUA, was het syndicaal bastion van de directe actie die de oude Federación Obrera Regional Uruguaya (anarchosyndicalistische vakbond, nvdv) in de twintigste eeuw gedurende decennia voorstond. Vandaag is het één van de meest strijdbare vakbonden van het land, die moet opboksen tegen de arrogantie van maffieuze patroons en een constante politionele intimidatie.

We vragen een maximale verspreiding van deze informatie, net zoals uitingen van solidariteit die passend geacht worden.

Hierbij nog de tekst van een pamflet dat momenteel circuleert in de straten van Montevideo:

Opnieuw gevangenen omwille van strijd!

Onze kameraad en vriend David Lamarte in een nieuwe gevangene van de staat omwille van strijd tegen deze samenleving. De rechter had het over “beschadiging van eigendom”, de pers en Oscar Dourado, voorzitter van de patroons van de taxi, ondernemer, miljonair en stuk krapuul, vieren de beschuldiging van deze “onaangepaste” die het feest van de arbeider verpestte.

David wordt beschuldigd van de aanval op een taxi -niet op de chauffeur- de eerste mei, tijdens een optocht van arbeiders voor de klassenstrijd. De eerste mei is een stakingsdag. Dat de regeringen er een feestdag van hebben gemaakt is hun zaak. Voor de werkers is het een stakingsdag, en stakingen moeten gerespecteerd worden.

De achturige werkdag, de ziekteverzekering, alle verworvenheden van de arbeiders en de samenleving in het algemeen, zijn er niet dankzij de zegeringen maar door de strijd van de arbeiders.

De acht uren, de betere levensomstandigheden, werden veroverd door de rails van de oude trams van Montevideo op te breken en door de stakingen met gewelddadige piketten tegen stakingsbrekers te verdedigen.

Wie werkt op de eerste mei is geen arbeider, maar een stakingsbreker. Wat deed een stakingsbreker in de buurt van een arbeidersbetoging op de meest emblematische dag van de arbeidersklasse? Dit is een provocatie, bewust of niet.

De gevangenissen puilen uit van de armen. Terwijl de meerderheid van de folteraars (uit de dictatuur, nvdv) whisky drinken met de Peiranos (politieke en economische elite, nvdv). Gaan we eraan wennen dat de gevangenissen zich vullen met sociale strijders zoals in de jaren van de dictatuur?

Vandaag zit David, kameraad en militant van de taxi, in de gevangenis, staat de regering aan de kant van de patroons y de stakingsbrekers. Aan welke kant sta jij?

Geen gevangenen meer!
Vrijheid voor David!

 + Bedenkingen bij het gevangenschap van David, arbeider bij de taxi Continue reading Uruguay: Anarchistische kameraad in de gevangenis voor confrontaties met stakingsbrekers op de eerste mei →