Amsterdam: Openbare muur teruggewonnen voor publieke informatie over Oosterpark
Tag Archives: Athene
Griekenand: Communiqué van de bestuurlijke Athens Indymedia Center bijeenkomst (18-4-2013)
Wij blijven op een politieke manier reageren op het politieke besluit van de censuur die de slaafse volgelingen van het Kapitaal en totalitarisme in stilte ondernemen.
Donderdagavond, 11 april 2013, heeft de rector van de Nationale Technische Universiteit van Athene (Athens Polytechnic School), Simos Simopoulos, het politieke besluit genomen om de tegen-informatie-media te onderdrukken door de netwerktoegang van Athens IMC (athens.indymedia.org) en 98 FM, een zelfgeorganiseerd radiostation, af te laten sluiten. Hij heeft hiermee de politieke verantwoordelijkheid op zich genomen om een censuur uit te vaardigen en de vrije expressie en beweging van ideeën te verlammen, van al diegene die zich verzetten tegen de hedendaagse fascistisatie en sociale verarming. Simopoulos – de tweede Rector van Repressie na Markatos, 18 jaar geleden – besloot om in te grijpen voor de staatsmacht, en boven alles, hij nam de rol aan als het mondstuk door het werk voort te zetten van de minister van Repressie Dendias, de politie en de Nazi’s.
Geconfronteerd met de onmiddellijke interventie hen die solidair zijn met de tegen-informatie media, waaronder vele studenten van de universiteit, heeft de rector zich letterlijk verborgen gehouden – hij heeft de vice-rector aangesteld om zijn repressieve werk voort te zetten. Een taak die deze uiteindelijk heeft geweigerd. Simopoulos heeft eerder al – zonder enige academische of onderwijzende kennis – de universiteit overgegeven aan ondernemingen en multinationals die azen op de publieke sector. Nu heeft hij een nieuwe stap ondernomen om de resoluties van studentenverenigingen die voor vrije toegang tot tegen-informatie pleiten van het universiteitsterrein te verbannen. De rectorale autoriteiten van de Nationale Technische Universiteit van Athene hebben een legalistische manoeuvre gebruikt en beriepen zich op hun infrastructurele reglementen. Hierin eisen ze de namen van individuen die gebruik maken van het netwerk. De twee tegen-informatie projecten weigerde om de namen van individuen te overhandigen en gingen daarmee in tegen de logica van legale representatie. Ondertussen heeft de rector reglementen bespot en de handtekeningen van de Athene Polytechnic studentenverenigingen die de IP-adressen geverifieerd in overeenstemming met de recente wijziging van de netwerkinfrastructurele regelgeving.
Maandag 15 april vond er een solidariteitsactie plaats door middel van een symbolische bezetting van het rectoraat op de Zografou-campus. Gedurende deze bezetting werd 98FM voor een tijdje uitgezonden. Kort voordat Indymedia Athene ook wilde starten met hun uitzending werden dezelfde repressieve mechanismen weer in werking gezet en werd de gehele universiteits-campus van internet-aansluiting afgesneden. Deze tweede poging om de mond van Indymedia Athene en 98Fm te snoeren laat duidelijk de intensiteit van de staatsrepressie zien, als wel de al langer gaande censuur; een staats-censuur die al jaren wakkert, samen met het geschreeuw van de hedendaagse Nazi’s ministers en rechtszaken die worden gevoerd door mega-uitgevers als Alafouzos, maar ook de aanvraag van één enkele professor op de Polytechnische School, een hooggeplaatste academicus die ongegeneerd samenwerkt met Eldorado Gold. Hij publiceert ‘studies’ ten behoeve van het plunderen van natuurlijke bronnen en het milieu in de regio van Skouries, Halkidiki (Noord-Griekenland).
Indymedia Athene is geboren vanuit de grassrootsbeweging die opbloeide uit de grote anti-globaliseringsdemonstraties in Genua, Italië. Het is onderdeel van de beweging die steun geeft aan diens expressie. Het heeft veel bijgedragen aan de verspreiding van informatie van onderop, en de coördinatie van populaire strijd die de afgelopen jaren heeft plaatsgevonden. Indymedia Athene was aanwezig bij demonstraties, verspreidde claims van verschillende activisten en de verwerping van de willekeur van de staat. Het gaf voeding voor de geest, reflectie en wisselde ideeën uit. Het voedde kritisch denken, politieke gisting en de andere mening, de gene die systematisch verborgen wordt door de overheid en commerciële media. Wat echter het belangrijkste is, is dat Indymedia Athene feiten aan het licht bracht over het politieke leven die anders voor altijd begraven zouden blijven. De media-regime van staatspropaganda zou nooit verteld hebben van de marteling en moord op migranten óf de willekeur van de politie, laat staan van het ongeprovoceerde geweld van de politie en de moorden die vaak door de staatsmacht gebruikt worden – zoals in het geval van Alexis Grogoropoulos, die werd doodgeschoten door de smeris Korkoneas in 2008. Massamedia groeit door de gratis gegeven publieke middelen om het mogelijk te maken een gehele samenleving te hypnotiseren met hun propaganda, leugens en misinformatie; bevoegd om een samenleving van ondergeschikten te stichten. Zij zouden nooit deze feiten hebben vermeld want zij (ondernemers als Bobolas, Alafouzos en Co. …) zijn nauw verbonden met de bedrijfsbelangen en worden direct beïnvloed door sociale strijd. Deze bende steunt niet alleen, maar zijn vaak de directe bron, voeren uit en maken de verarming van mensen formeel mogelijk – hand in hand met de staat en extreem-rechts.
Het was immers al een lang staande eis van extreem-rechts om Indymedia Athene te sluiten.
Vandaag, 46 jaar na het regime van Colones in Griekenland, is de junta weer geïnstalleerd: de dictatuur van de Troika’s – bestaande uit binnenlandse en buitenlandse bestuurders van het ECB de EU het IMF. Het nieuwe regime omarmt en wend geleidelijk de methoden aan welke de Junta ook toepasten. Eerst en voorop het doen zwijgen van andere meningen en de vrije uitwisseling van ideeën en woord aan banden leggen, tegen allen die weigeren de uitbuiting van mens over mens te blijven verbergen. Zij die de voortzetting van sociale ongelijkheid aan het licht blijven brengen. Het de mond snoeren van tegen-informatie, als wel de opsluiting van strijders* die het land in bijvoorbeeld Skouires, Halkidiki voortzetten, tegen de belangen van het goudmijn-bedrijf in, laten duidelijk zien wat voor een regels en methodes de overheid gebruikt om aan de macht te blijven.
Een serie van moordende memoranda van de Troika, welke al 4000 zelfmoorden tot gevolg hebben gehad, verlagen de lonen en pensioenen nog verder. Een 30% werkeloosheid, en onder jongeren zelfs tot 60%, terwijl de Griekse gezondheidszorg en de onderwijssector op het punt van instorten staan, de publieke universiteiten worden overhandigd aan multinationals. Deze zogenaamde bail-out-overeenkomsten zullen de verarming van onze samenleving alleen maar verder vergroten en zullen geriefelijk ‘hervormingen’ worden genoemd. Er is geen ruimte meer voor andere meningen; lokale strijd tegen de plunder van de natuur, aarde en het leven zullen terrorisme worden genoemd terwijl de vernietiging van leven en natuur ‘ontwikkeling’ zullen heten. Het zal nog eenvoudiger zijn voor hen om communicatieve grenzen te stellen om de samenleving in een hypnose te houden totdat ze alles in hun weg hebben uitgeroeid of geplunderd.
Dit alles is precies wat ze voorhebben. En hoe eerder we realiseren we dat we leven in een regelrechte dictatuur, de eerder kunnen we hen een halt toe roepen.
Vrijheid van woord is een onvervreemd menselijk recht dat alleen in fascistische totalitaire regimes wordt onderdrukt. Wat ze niet begrijpen is dat informatie niet werkelijk kan worden onderdrukt in dit tijdperk van technologie; ons leven zal altijd een weg zoeken om te ontsnappen aan hun controle, hoe hard ze ons ook zullen proberen te onderdrukken.
Één, twee, drie… vele Indymedia-sites zullen worden geboren en zullen winnen!
De rivier zal niet terugstromen! Hoe hard ze ook zullen proberen de junta van 1967 te herinstalleren, wij zullen het niet laten gebeuren!
* noot van de vertaler: in de vroege uren van 10 april 2013, worden twee strijders tegen de goudmijn in Halkidiki door de EKAM speciale politiemacht gekidnapped uit hun huizen in Ierissos (vlakbij het bos van Skouries). Gemaskerde politie brak letterlijk in bij hun huizen in het midden van de nacht terwijl zij met hun families lagen te slapen. Ondertussen werd het locale politiebureau verlaten in angst voor represailles van de lokale bevolking. Inderdaad hebben de bewoners van Ierissos het politiebureau bestormd en alles wat binnen was verbrand als eerste woedende reactie op de politieactie. Ze hebben ook blokkades opgeworpen in het gebied. Tot 14 april werden de arrestanten in Thessaloniki op het hoofdbureau gevangen gehouden. Op die dag heeft de openbare aanklager justitie opgedragen de twee strijders tot aan hun proces gevangen te zetten op aanklacht van zware aantijgingen van de connectie met een brandaanslag op de Skouries-mijn midden februari 2013.
Piraeus, Griekenland: Opgesloten migranten in hongerstaking
De dagelijkse arrestaties en wrede behandelingen van ‘ongedocumenteerde’ migranten, in het kader van de massale pogroms van de Griekse politie onder de verwelkomende naam ‘Xenios Zeus’ (nn: god van de gastvrijheid), met geweld, vernederingen en marteling in politiebusjes, in de kerkers van politiebureaus en de beruchte ‘detentiecentra’, als een geïntegreerd onderdeel van het moderne totalitarisme dat iedereen armoede en sociaal kannibalisme oplegt, de burgerlijke dienstplicht aan stakers beveelt (dat wil zeggen gedwongen worden naar het werk terug te keren), repressie op protest mobilisaties toepast, kraakpanden binnenvalt, en zelf-georganiseerde organisaties aanvalt.
De laatste tijd worden er tientallen ‘ongedocumenteerde’ immigranten naar het politiebureau Drapetsona in Piraeus getransporteerd en letterlijk op elkaar gestapeld, daar blijven ze maandenlang gevangen en lijden onder verschrikkelijke omstandigheden, zonder hygiëne, voedzaam eten of luchten, terwijl ze worden geconfronteerd met de gebruikelijke wrede, misantropische en racistische behandeling door politieagenten. Daarnaast wordt hun tijdelijke in bewaringstelling elke drie maanden verlengt zonder enige formele rechtvaardiging behalve hun ‘misdaad’, het niet bezitten van verblijfsdocumenten.
Daarom zijn de opgesloten migranten in dit politiebureau achtereenvolgens in hongerstaking gegaan, protesterend tegen de onvoorstelbare omstandigheden van hun opsluiting en de steeds herhaalde verlenging van hun gevangenschap met drie maanden. Er zijn 70 migranten in hongerstaking sinds 14 maart 2013. Het gevolg van dit gezamenlijke protest is dat de hongerstakers verspreid zijn over verschillende politie departementen, waar de politie hen nogmaals beledigt, treitert en bedreigt. Deze hongerstaking is begonnen na het niet gemotiveerde besluit voor de verlenging van de detentie van twee migranten met nog eens drie maanden, terwijl zij al negen maanden in de detentie cellen zitten. De zaak v4an een Palestijnse vluchteling is tekenend voor de mishandeling van de hongerstakers: Ahmed Faraj, die flauwviel tijdens de achtste dag van de hongerstaking (22/3), werd naar het ziekenhuis overgebracht omdat de politie hem shampoo gaf, terwijl ze zeiden dat het een medische siroop was.
We zullen er niet aan wennen, noch zullen we de lelijkheid van deze wereld aanvaarden. Wij stellen ons op tegen de plunderingen, de verarming, wreedheden, racisme en repressie met verzet, zelf-organisatie en solidariteit, met gedeelde strijd van autochtonen en zich verzettende migranten tegen het systeem van uitbuiting, uitsluiting en onderdanigheid. Handen af van de ellendigen en strijders!
Resalto anarchistische ruimte (Keratsini)
Amsterdam: Een verzameling teksten over de recente ontruimingen, herkraken en solidariteitsacties in Griekenland en daarbuiten
In Griekenland zijn in de afgelopen maanden meerdere kraakpanden aangevallen door de staat. Zie hier als pdf een verzameling teksten, nieuwsverslagen en opeisingen. Op de eerste pagina een kleine analyse van de situatie in Griekenland.
TOTALE SOLIDARITEIT
TOTALE MEDEPLICHTIGHEID
LANG LEVE DE ANARCHIE
Griekenland: Verklaring van Indymedia collectief Athene (Athens IMC)
Op donderdag 20 december 2012 heeft Nikos Stavrakakis, president van de POSDEP (de zogenaamde Pan-Hellinistische Federatie van Universitaire Professoren/Onderzoekers Vereniging), een jankerig statement naar buiten gebracht over het geweld dat recent in Griekse faculteiten heeft plaatsgevonden. Hierin vragend aan de staat om de universiteiten schoon te vegen van elke bezette ruimte en om Indymedia Athene te verwijderen. Deze statements werden gemaakt onder het mom van twee incidenten op de Nationale Technische Universiteit van Athene (Metsovio) en de Aristoteles Universiteit van Thessaloniki (Aristotelio). Incidenten die niet met elkaar verbonden waren en duidelijk geen relatie in wat voor een vorm dan ook hadden met het administratieve van Indymedia Athene.
Deze statements zijn vervolgens vulgair gereproduceerd door de media op bijvoorbeeld televisie als massa-misleiding, welke spectaculaire titels gebruiten als ‘terrorisme in de faculteiten’ en de werkelijke feiten verdraaiden. Elke avond verkoopt dezelfde mainstream-media angst aan de samenleving, likken ze de laarzen van de Staat en steunen ze de bazen en hun plannen.
De president van de POSDEP representeerd een groep conservatieve universiteitsprofessoren welke mooi klinkende woorden gebruiken als ‘democratie’ en maken zichzelf vervolgens belachelijk door geweld te veroordelen, waar deze ook vandaan komt. Dit terwijl ze op het zelfde moment de geweldadige onruiming van zelfgeorganiseerde ruimten eisen, het gewelddadig de mond snoeren van elke kritische stem tegen het establishement dat zij steuenen, zoals de stem van Indymedia Athene, ze hiermee op tot de geweldadige onderdrukking van elke vorm van protest en mobilisatie, van werkers of studenten, eb de gewelddadige eliminatie van de mogelijkheid van enige vorm van strijd. Ze willen hun droom van universitaire industriën met gehoorzame burgers tot werkelijkheid maken met de invoering met hun nieuwe voorstel. Maar de POSDEP vergeet hierbij de spreken over de arbeidsrechten van de werknemers in dienst van de Aristeles Universiteit van Thessaloniki en hun recente arbeidsconflict.
Daarbij tonen de POSDEP statements direct en exclusief gericht tegen Indymedia Athene een schokkende overeenkomst met vergelijkbare gestelde vragen door de Gouden Dageraad (Chrissi Avgi), de neo-Nazis in het Griekse parlement. De POSDEP delegatie kunnen zichzelf camofleren met een masker van vredelievende democraten maar hun woorden zijn in essentie geijk: de essentie van totalitarisme en het verdrukken van elke vrije expressie.
We zijn niet verbaasd over de ongebreidelde aanval op Indymedia Athene en zelfgeorganiseerde bezette ruimtes. Dit is precies de periode waarin de aanvallen door de macht, tegen iedereen die zich tegen hen verzet en vecht, zich ontrold. De hovelingen van de macht komen nu bovendrijven en roeren zich.
Indymedia Athene is onderdeel van zij die vechten en zich verzetten tegen de frontale aanvallen van Staat en Kapitaal. Hierom geeft een stem aan zij die geen stem hebben en vecht het tegen de lelijkheid van het kapitalisme.
Solidariteit met de zelfgeorganiseerde bezette ruimten binnen en buiten de academische faculteiten. Solidaritiet met de strijd van de werkers in de Aristoteles Universiteit van Thessaloniki en elders.
Indymedia Athe zal alleen gesloten worden als het einde van de wereld nabij is.
Het Indymedia Collectief Athene
Athene: Korte updates over Villa Amalias en de acht gearresteerde krakers
• Tweede communique van kameraden van het kraakpand Villa Amalias: hier in het engels
• Korte reportage van een spontane solidariteits-demo gisteravond (20.12) in het centrum van Athene. Deze vond plaats vlak na de anarchistische bijeenkomst in de faculteit van Economie en Bedrijfskunde (ASOEE) aan de Universiteit van Athene: hier in het engels
• “Vroeg in de ochtend (21.12) brak de politie de deur van Villa Amalias aan de Heyden straat open zonder de aanwezigheid van een van de inzittenden. Dit betekent dat de politie binnen kwam stormen in het huis zonder een bevel en nog steeds lokaalvredebreuk aan het plegen zijn. Wij waarschuwen de autoriteiten dat eventuele schade of werkzaamheden in de bezette ruimte onmiddellijk zal worden beantwoord. Laten we er ook herinneren dat niemand het recht heeft om in het gebouw te zijn in onze afwezigheid.” —Villa Amalias
• De arrestanten worden nog steeds gevangen gehouden. Vandaag, 21-12-2012 zijn ze een voorlopige procedure ondergaan. De acht kameraden kwamen rond 13:45 aan in het gerechtsgebouw van Athene onder begeleiding van veel politie. Tientallen solidairen hadden zich verzameld bij het Evelpidon gerechtsgebouw en groetten hen met luide spreekkoren en solidariteits-slogans. Voor ongeveer twee uur lang werden de arrestanten verhoord door de publieke aanklager, die voorstelde ze een zware misdaad ten laste te leggen, namelijk het produceren van explosieve materialen. Daarbij wordt ze een aantal overtredingen ten laste gelegd. Zodoende zijn de beschuldigden gedwongen om voor een onderzoeksrechter te verschijnen, die over de aanklacht besluit. Om 16:00 werd duidelijk dat de acht kameraden verzocht hebben om meer tijd om hun verdediging voor te bereiden. De volgende hoorzitting is gepland voor 24-12-2012 (kerstavond). Tot die tijd zullen ze opgesloten blijven in het hoofdbureau van de politie op Alexandras laan.
IS HET ONWETTIGHEID WAT ZE WILLEN?
EEN ZWARTE KERSTMIS IS WAT ZE ZULLEN KRIJGEN!
ONMIDDELLIJKE VRIJLATING VOOR DE VILLA AMALIAS KRAKERS!
Athene: Verklaring van de kameraden van het kraakpand Villa Amalias, 20.12.2012
Vandaag, 20 december 2012, om 7 uur in de ochtend is de politie Villa Amalias binnengevallen. Het voorwendsel voor deze onderdrukkende vertoning van macht was een ‘anonieme klacht’ bij de politie.
De acht kameraden (6 grieks geboren, 2 buitenlands) die in het pand waren, zijn gearresteerd en meegenomen naar het GADA hoofdbureau van de politie op Alexandras laan, waar ze nog steeds worden vastgehouden.
Kameraden die ter plekke kwamen uit solidariteit met de krakers werden ook opgepakt door repressieve motorpolitie eenheden, terwijl hetzelfde gebeurde met andere kameraden die gepakt werden in het stadhuis van Athene, op Liosion straat, waar ze naartoe waren gegaan om in te grijpen tegen de repressie-burgemeester Giorgos Kaminis. (De laatste zijn na een tijdje vrijgelaten.)
Vanaf het begin van de inval, verzamelden zich tientallen kameraden op straat bij het pand; we blijven op Acharnonstreet tot op heden om op te roepen tot solidariteit.
Burgemeesters en ministers knoop het in je oren: niet eens in jullie wildste dromen kunnen jullie Villa Amalias van ons af nemen.
Handen af van kraakpanden!
Onmiddelijke vrijlating van onze kameraden!
Villa Amalias squat
80, Acharnon, en Heyden str.
Om ongeveer 15:30 was het kraakpand nog niet afgesloten, en de huiszoeking door de politie ging door in het bijzin van een openbare aanklager en een getuige van de kant van de anarchisten. Rond de 200 solidaire mensen hadden zich nog steeds verzameld voor het pand, welke in de afgelopen 22 jaar al vele repressieve aanvallen heeft overleeft.
De Griekse politie hebben de krakers al meerdere keren tijdelijk ontruimd, maar Villa Amalias is altijd geherkraakt. Het moet benadrukt worden dat het gebouw in circa 1860 is gebouwd, en het pand is sinds 1990 alleen maar onderhouden dankzij de autonome actie van de krakers zelf en solidairen. De kameraden van Villa Amalias hebben op meerdere gelegenheden verklaard dat ze zich bewust stellen tegen de uitbuiters, handlangers, pooiers en drugsbazen van eender welke nationaliteit in de binnenstad buurten, constant vechtend tegen het fascistische en racistische geweld, om intercultureel samenleven en zelforganisatie te promoten.
Het oudste anarchistische kraakpand in Athene, Lelas Karagianni 37, heeft opgeroepen tot dringende solidariteit met Villa Amalias, en eisen ook de onmiddellijke vrijheid van de arrestanten van vandaag.
Er wordt aan herinnerd dat een makkelijke toegang naar de solidariteits bijeenkomst is via Acharnonstreet, terwijl anti-rel-eskaders op de loer liggen in de omringende straten. Daarbij is het zo dat alle trein-, metro- en tramwerkers vandaag staken, dit betekend dat alleen de trolleys en bussen rijden.
Vanaf de middag zijn er solidariteitsverklaringen over de inval in Villa Amalias verkondigd door een luid geluidssysteem op Patissionstreet door de kameraden van het Skaramaga kraakpand.
Daarnaast is er sinds ‘s ochtendsvroeg door veel andere anarchistische collectieven, krakers en individuen vanuit heel griekenland onvoorwaardelijke ondersteuning voor Villa Amalias gestuurd. Een aantal van de info-acties tegen de inval die deze avond zullen plaatsvinden rond 17:00-18:00 zijn in Thessaloniki, Veria, Patras en Heraklion (Crete), met zeker weten nog andere steden…
Iedereen de straat op! Villa Amalias zal blijven!
Er is een bijeenkomst uitgeroepen om 20:00 in de Atheense UniversiteitASOEE op Patissionstreet, voor meer updates en solidariteitsacties na de politie invasie in Villa Amalias.
[Griekenland] 22, 23, 24 November: Internationale solidariteitsoproep voor de Revolutionary Struggle-zaak
Sociale revolutie is geen geschiedenis, het is het heden en toekomst van de wereld.
Betreffende de oproep voor internationale solidariteit en actie
Als assemblée voor de Revolutionary Struggle-rechtszaak en in voortzetting van solidariteitsacties voor hetzelfde doel, kondigen we een open oproep aan voor een solidariteitscampagne op zowel lokaal als op internationaal niveau op 22, 23 en 24 november 2012.
We hebben besloten om de muur van stilte rond de Revolutionaire Strijd zaak te verbreken, en te tonen dat de kameraden die momenteel aangeklaagd worden niet alleen zijn; dat de RS-zaak ieders zaak is met betrekking tot de essentie van de strijd zelf. Wij roepen daarom kameraden uit de hele wereld op om hun actie bij te dragen en hun eigen boodschap van solidariteit en strijd te sturen.
Ons doel is om het dynamische verzet te op z’n kop te zetten door een revolutionair perspectief. Ons doel is om de strijd voor de omverwerping van al het bestaande uit te breiden, de historische noodzaak en het belang in het heden hiervan zich tonende in de toekomst, alsmede onze feitelijke solidariteit met de kameraden te tonen.
De driedaagse internationale oproep tot solidariteit, contra-informatie en actie voor de RS-zaak maakt deel uit van en zet de sociale klasse oorlog voort gericht op subversie en revolutie. Dit is hoe we de RS-zaak waarnemen en hoe het kan worden opgenomen als historisch geheel.
Achtergrondinformatie over de Revolutionaire Strijd zaak
Op 10 maart 2010 werd de anarchistische kameraad Lambros Foundas vermoord na een gewapende vechtpartij met de politie. Dat waren de dagen dat Griekenland voor het eerst werd onderworpen aan de verstikkende controle van het IMF/ECB/EU-trojka. Dat waren de dagen dat Lambros Foundas, lid van de Revolutionaire Strijd groep, zijn leven verloor in een vuurgevecht met de politie. Dit gebeurde tijdens een voorbereidende actie gericht tegen de politieke en economische elite die de planeet verwoest, plundert en het menselijk leven naar de bodem degradeert.
Na een maand en te midden in een klimaat van terreur-hysterie deed de politie in april 2010 preventieve aanhoudingen om de Revolutionary Struggle-groep te ontmantelen. Ook werden de anarchisten Kostas Gournas, Nikos Maziotis en Pola Roupa – die politieke verantwoordelijkheid namen voor hun participatie in de organisatie – gearresteerd.
Tegelijkertijd werden anarchisten Vaggelis Stathopoulos, Christoforos Kortesis en Sarantos Nikitopoulos gevangen genomen en naar de gevangenis gestuurd. De laatste drie ontkennen elke betrokkenheid bij de organisatie sinds hun arrestatie en verklaarden dat hun vervolging oorzaak vindt in hun jarenlange betrokkenheid bij subversieve projecten, hun politieke aansluiting bij de anarchistische/anti-autoritaire ruimte, en hun kameraadschappelijke relaties.
Kostas Katsenos is ook belast met de deelname aan de groep en sinds de periode van deze opsluitingen was er tevens een arrestatiebevel tegen hem uitgevaardigd.
Het systeem wilde een beslissende slag toe brengen aan de organisatie; achtten de Revolutionary Struggle-groep als een bedreiging: daarom breidde zij hun offensief uit door uitvoering van de eerder genoemde arrestaties om zo een breder deel van de subversieve beweging te verpletteren.
Na zes maanden, en in het kader van de uitbreiding van dit repressieve offensief, werden tientallen kameraden uit het anarchistische/anti-autoritaire milieu opgeroepen om te getuigen en ondergingen, samen met vrienden en familieleden van de zes gevangen anarchisten, ondervragingen.
De wraakzucht van repressiemechanismen werd nog maar eens bewezen toen de Staat zo ver ging dat ze Marie Beraha – echtgenoot van Kostas Gournas – beschuldigden van deelname in de groep. Deze vervolging is een puur wraakzuchtige daad tegen Kostas Gournas in een poging om zijn strijdvaardige houding te beteugelen.
Op 5 oktober 2011 ging het proces van start in de speciale rechtbank, in een gesloten kamer, van de Koridallos gevangenis zonder enige publiciteit. Terwijl de massamedia altijd leek te popelen om het repressieve offensief en staatspropaganda te helpen, zwijgen ze tegenwoordig – in een provocerende wijze en onder een politiek mandaat – over alles wat met de gerechtelijke procedure van de RS-zaak te maken heeft.
Aan de ene kant is het regime bezig met een proces tegen zijn politieke tegenstanders en wil het berichten van strijd verstikken en haar betekenis vervormen. Aan de andere kant hebben de drie kameraden, die de politieke verantwoordelijkheid voor hun deelname aan de organisatie namen, haar acties en politieke plan verdedigd. Op hetzelfde moment, door hun statements in de rechtbank, hebben alle verdachten de zaak veranderd in een hard verwijt naar politiek-economische systeem van verscheurdheid en uitbuiting, waarbij de aard van de wetten en specifieke behandelingen die worden toegepast tegen degenen die de kracht hebben om weerstand te bieden werden blootgelegd.
Benadrukt moet worden dat geen van de verdachte kameraden momenteel gevangen zitten. Vaggelis Stathopoulos, Sarantos Nikitopoulos en Chistoforos Kortesis werden na 12 maanden voorhechtenis weer vrijgelaten. Kostas Katsenos gaf zichzelf aan bij de autoriteiten bij het begin van het proces en werd zes maanden gevangen gehouden voordat hij werd vrijgelaten. Revolutionary Struggle-leden Kostas Gournas, Nikos Maziotis en Pola Roupa werden vrijgelaten uit de gevangenis na 18 maanden toen de maximale duur van de voorlopige hechtenis was verstreken.
Nikos Maziotis en Pola Roupa zijn vandaag de dag op vrije voeten en nemen niet langer meer deel aan de gerechtelijke procedures.
Terwijl we dit schrijven is het proces in het stadium van afname van de getuigenissen van de verdediging. Alle getuigen ter verdediging van Revolutionary Struggle-leden K. Gournas, N. Maziotis en P. Roupa hebben hun verklaringen gegeven in de rechtbank. In het bijzonder hebben kameraden uit Griekenland en het buitenland het belang van de Revolutionary Struggle-groep in politieke en historische termen onderschreven en de gewapende strijd en andere revolutionaire ondernemingen verdedigd. In de komende dagen zal de rechtbank getuigverklaringen voor de verdediging van V. Stathopoulos, K. Katsenos, S. Nikitopoulos, Ch. Kortesis en M. Beraha horen. Zij ontkennen hun deelname aan de organisatie, maar tonen toch het belang van de strijd en de noodzaak om verzet te bieden.
Er wordt geschat dat tijdens de dagen van deze internationale oproep – eind november – de verdachten in het proces waarschijnlijk hun verklaringen naar buiten brengen. De boodschappen van solidariteit en verzet van kameraden van over de hele wereld worden als zeer belangrijk beschouwd. Kameraden die op hun eigen manier kunnen tonen dat de verdachte kameraden niet alleen zijn en dat de strijd voor de omverwerping van deze wereld altijd tijdloos zal zijn.
De RS zaak gezien vanuit de sociale, economische en politieke situatie in Griekenland
Om alle aspecten en de betekenis van de RS-zaak te begrijpen, moeten we de specifieke historische, sociale en politieke context in overweging nemen, waarin de Staat wordt afgeschermd door vervolgingen, arrestaties, opsluitingen, bijzondere wetgeving en speciale rechtbanken.
De RS-zaak vindt plaats op een moment dat het regime zichzelf in een structurele crisis bevindt en democratische façades ingestort zijn. De felheid waarmee het hedendaagse regime ons leven beheerst heeft weinig te benijden kijkend naar dictaturen van het verleden. De brute uitbuiting en de uitgebreide controle over ons leven worden voorgesteld als de enige uitweg uit de crisis. Dit laat natuurlijk het systeem dat de crisis gemaakt, opgelegd en uitgebreid heeft over alle terreinen van het persoonlijke en maatschappelijke leven, ongedeerd.
Daarom vereist het regime van vandaag de politieke uitroeiing en politieke uitsluiting van hen die er tegen vechten en voor de omverwerping ervan werken. Het doel van revolutionaire perspectief en omverwerping van het regime wordt objectief relevant in deze tijd van schuldencrisis in Griekenland. Het systeem probeert de dynamiek en pluriformiteit van de strijd te stoppen en de mond te snoeren. Het concept van solidariteit wordt aangevallen en onderworpen aan proeven.
Een paar woorden over de internationale setting
Afgezien van de bijzondere kenmerken van Griekenland in een periode van crisis, zou het een vergissing zijn om de RS-zaak te beschouwen als een omstandigheid die geïsoleerd is van de internationale setting. De crisis komt niet uit het niets; het ligt in het hart van het mondiale kapitalistische systeem, op de wijze van bestuur en economische uitbuiting opgedrongen door de heersers van deze wereld. We weten heel goed dat deze wereld nooit in vrijheid gegeven is aan degenen die zich dynamisch verzetten tegen deze plannen; dat de strijd voor menselijke en sociale bevrijding altijd al een ruwe weg is; dat de relaties tussen strijders onderling grote waarde hebben en een belangrijk onderdeel van de strijd zijn. Laat strijders over de hele wereld weten dat ze niet alleen zijn. Laat de heersers weten dat noodwetten, speciale rechtbanken en opsluiting regimes niet de essentie van de strijd zelf kunnen stoppen.
Tegen bijzondere wetten, speciale rechtbanken en bijzondere voorwaarden van detentie
Solidariteit met degenen die terecht te staan in de Revolutionaire Strijd zaak
Solidariteit met strijders over de hele wereld en allen die worden vervolgd voor hun subversieve acties.
Wij vergeten noch vergeven
Eeuwige eer aan anarchistische kameraad Lambros Foundas,
lid van Revolutionary Struggle
Assemblée voor de RS zaak
Contact: RScase [at] espiv [dot] net
Athene, 12/11: Manifestatie naar aanleiding van het 10 jarig bestaan van Indymedia Athene
Manifestatie en toespraken naar aanleiding van het 10-jarig bestaan van Athene IMC (november 2001-november 2011). Presentatie van zijn geschiedenis en discussie over de huidige en toekomstige werking onder de staat van wijdverspreide onderdrukking.
Zaterdag 12 november 2011 om 18.00 in de Polytechnische School
(Patission en Stournari straten, Exarchia) in Athene
